นักโภชนาการหลายท่าน เคยบอกไว้ว่า มื้อเช้าควรกินอย่างราชา มื้อกลางวันธรรมดา ส่วนมื้อเย็นเป็นยาจก ที่บอกแบบนี้เพราะว่า มื้อเช้าเป็นมื้อที่สำคัญที่สุด เพราะนอกจากจะช่วยลดโรคแล้ว ยังช่วยลดความอ้วนได้อีกต่างหาก แม้อาหารเช้าจะไม่ใช่ปัจจัยหลักที่ทำให้โรคเหล่านี้หาย แต่ก็ช่วยลดอัตราเสี่ยงจากโรคและ อาการเหล่านี้ได้
โรคอ้วนและภาวะดื้อต่ออินซูลิน (ภาวะใกล้เป็นเบาหวาน) จากงานวิจัยพบว่า คนที่อดอาหารเช้ามีโอกาสน้ำหนักตัวเพิ่มได้ง่ายกว่าคนที่กินอาหารครบทั้ง 3 มื้อ เนื่องจากเจ้าสารเคมีที่มีชื่อว่า นิวโรเพปไทด์ วาย ค่ะ มันจะออกมาเวลาที่เรางดมื้อเช้า เพื่อกระตุ้นให้เรา กิน กิน กิน และกิน ไม่หยุดหย่อน กินขนมจุบจิบที่ส่วนใญ่มีแต่น้ำตาลและไขมันสูง หรือกินอาหารมื้อกลางวันมากเกินความจำเป็น นอกจากนี้ยังทำให้ประสิทธิภาพของระบบเผาผลาญแย่ลงด้วย
โรคนิ่วในถุงน้ำดี การทิ้งช่วงเวลาระหว่างมื้ออาหารเกิน 14 ชั่วโมงหรือมากกว่านั้น เปิดโอกาสให้โคเลสเตอรอลในถุงน้ำดีจับตัวกันจนเป็นก้อนนิ่ว เมื่อเรากินอาหารเช้าจะเกิดการกระตุ้นให้ตับปล่อยน้ำดีออกมาละลาย โคเลสเตอรอลได้ทันท่วงที
ภาวะน้ำตาลในเลือดต่ำ จากการอดอาหารมาตลอดคืน ทำให้ประสิทธิภาพในการทำงานของสมองและร่างกายลดลง
นอกจากช่วยลดโรคแล้ว อาหารเช้ายังช่วยเพิ่มพลังให้กับสมองด้วย เพราะระหว่างที่เรานอนหลับร่างกายไม่ได้พักผ่อนไปด้วย แต่ยังคงดึงกลูโคสที่ร่างกายเก็บสะสมไว้มาใช้เป็นแบตสำรอง พอถึงตอนเช้ากลูโคสก็ถูกนำไปใช้แล้วมากกว่าครึ่ง ถ้าเราไม่รีบเติมพลังงานให้กับร่างกาย นอกจากสมองจะไม่แล่นแล้ว ยังเกิดอาการเครียดอีกด้วยค่ะ
